بررسی تأثیر استفاده از دو فرم مستندسازی مراقبت از نمونه‌های جراحی و شمارش وسایل جراحی بر تعداد خطاهای گزارش‌شده در اتاق عمل دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1397

پیش‌زمینه و هدف: ایمنی بیمار اولویت کار اتاق عمل می‌باشد. ازآنجایی‌که باقی ماندن اقلام جراحی و خطاها در مدیریت نمونه‌های جراحی از موارد مهم به خطر افتادن ایمنی بیماران هستند، پرستاران و تکنولوژیست‌های اتاق عمل نقش ویژه‌ای در گزارش خطاهای اتاق عمل دارند. از طرفی مستندسازی نیز از وظایف آن‌ها است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استفاده از دو فرم مستندسازی مراقبت از نمونه‌های جراحی و شمارش وسایل جراحی بر تعداد خطاهای گزارش‌شده در اتاق عمل می‌باشد.. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی و تک گروهی با طرح قبل و بعد است و جامعه پژوهش را کلیه پرستاران و تکنولوژیست‌های شاغل در این اتاق عمل‌ها تشکیل دادند. به روش سرشماری، 65 نفر از پرستاران و تکنولوژیست‌های دارای معیارهای ورود وارد پژوهش شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها یک پرسشنامه گزارش خطای محقق ساخته بود. در طول دوره مداخله، دو فرم مستندسازی شمارش اقلام جراحی و مراقبت از نمونه‌های جراحی تکمیل شد. پرسشنامه گزارش خطا قبل و بعد از مداخله توزیع شد. آنالیز آماری با آمار توصیفی و آزمون مک نمار در نرم‌افزار SPSS20 انجام شد (05/0 P <). یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که تعداد خطاهای گزارش نشده بعد از مداخله به‌طور معنی‌داری کاهش یافت، اما تعداد گزارش شفاهی خطا قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌داری نداشت و تعداد خطاهای گزارش‌شده به‌صورت کتبی در مورد شمارش اقلام جراحی به‌طور معنی‌داری افزایش یافته بود. نتیجه‌گیری: استفاده از فرم‌های مستندسازی مناسب می‌تواند پرستاران و تکنولوژیست‌های جراحی را به گزارش خطاها تشویق نماید و در نتیجه ایمنی بیمار را افزایش دهد.